Tijdens het European Master Tailor Congress in mei 2018 kreeg ik een lap stof van Wolkat. Dit Tilburgse bedrijf doet aan textielrecycling. Zij ontvangen kleding die door consumenten in de textielbak is gegooid maar die niet geschikt is voor de 2e hands-markt. Deze kleding wordt gesorteerd op kleur en grondstof en uit elkaar gehaald tot er vezels overblijven. Van deze vezels wordt een soort vilt gemaakt, wat weer gebruikt wordt in bijvoorbeeld stoelen en isolatiemateriaal. Ook wordt er garen van de vezels gesponnen. Door het sorteren op kleur, zijn er geen nieuwe verfstoffen nodig. Van het garen wordt weer stof geweven. Omdat Wolkat informatie wil krijgen over hoe de stof zich gedraagt tijdens het verwerken tot kleding, het dragen daarvan en het wassen, deelden ze de stof dus uit op het genoemde congres.
Ik heb een rok voor mezelf gemaakt van mijn lap. Een A-lijn met plooien en lekker grote zakken. Met elastiek in het achterste deel van de tailleband en lekker wijd zodat fietsen geen probleem is. De stof rafelt snel dus ruime naadtoeslagen en snel afwerken daarvan zijn nodig. De stof is iets prikkelig wat ik op mijn buik niet prettig vind (maar dat is makkelijk op te lossen omdat ik altijd mijn t-shirt in mijn rok draag) maar op mijn benen is dat geen probleem. Of de stof mooi blijft na vaak wassen, weet ik nog niet. Dat zal nog moeten blijken.
Wat mij betreft is dit een geslaagd voorbeeld van hergebruik van grondstoffen. Het verhaal achter mijn rok maakt hem voor mij meer waardevol. In de kleur had ik weinig keuze maar het model heb ik met zorg gekozen en gemaakt. Ik verwacht dat ik deze rok lang zal blijven gebruiken. Door de waarde die hij heeft is zomaar afdanken omdat hij niet bij de modetrends past, in ieder geval geen optie. En toch ben ik nu al benieuwd of ik er ooit op uitgekeken raak en wat ik er dan mee doe. Maar dat is weer een heel ander verhaal.
